محمد رسول الله

صد یوسف مصری بخدا مست رقیه ست

جبرییل امین نوکر دربست رقیه ست

در لشکر ارباب پس از حضرت عباس

فرماندهی کل قوا دست رقیه ست...

دوست دارم وقت مرگم کربلا باشم حسین

خیره بر ان گنبد پر از صفا باشم حسین

دوست دارم ام لیلا کربلایم را دهد

تا شبی گریه کن پایین پا باشم حسین

پرچمی دیدم به دست پهلوانی بی بدیل

قامت پرچم بلند و صاحب چرچم جمیل

لعل لبهایش مکرم تر ز اب سلسبیل

پنجه اژدر افکن و قامت طویل

گفتمش مولا که هستی...؟

گفت فخر جبرئیل

گفتمش نامت بگو...؟

درمانده ام اجرت جزیل...

گفت عباسم سپهسالار سلطان جلیل

گفتم ای باب الحوائج دردمندم الدخیل

گفت درمانت برو از خواهرم زینب بگیر.

ما در دو جهان چشم به روی همه بستیم

با ذکر حسین بن علی همیشه مستیم

حرف دل ما به عالم این است

ما ام کلثومیان فدایی رقیه هستیم

رقیه بنت ارباب دوعالم

رقیه سرور اسیه مریم

رقیه ماه روی عالمین است

رقیه عشق مولایم حسین است

رقیه سایه ی نورش منور

رقیه حضرت زهرای اطهر

رقیه دلبر و بالا نشین است

نخی از معجرش حبل المتین است

رقیه فاطمه زینب رقیه

نوای دلنشین بر لب رقیه

رقیه در یدش اعجاز دارد

نگاهش سمت بابا ناز دارد

رقیه پرچمش دست ابالفضل

فلک مجنون و سر مست ابالفضل

رقیه دختر سلطان عشق است

رقیه صاحب ملک دمشق است

رقیه جنتش سر از بهشت است

رقیه طینت ادم سرشته است

علی اکبر بود یار رقیه

علی اصغر علمدار رقیه

به دل دارم همیشه این گلایه

شود کی قسمتم کوی رقیه

الهی جان این دخت سه ساله

بده در دست این نوکر حواله

السلام علیک یا بنت الحسین(ع)

درس عرفان را الفبا زینب است

عشق را با عشق معنا زینب است

کی توان توصیف ان فرزانه کرد

اسوه ی نسوان دنیا زینب است

اهل دل در عاشقی گر قطره اند

بی گمان گویم که دریا زینب است

همت و ازادگی را در جهان

انکه با خون کرده امضا زینب است

روی محملها سر خودر را شکست

داغدار داغ مولا زینب است

تیغ بران بر سر عریان زدن

ارتباط عشق ما با زینب است

مدعی دست از جسارت بازدار

ذکر خنجرهای ما یا زینب است